Gyas Zakelijk

In het diepe.

Voor het interview met de EJL kijk onderaan de pagina.

Interview met Ymkje Clevering

Roeister in de 4- voor de OS in Tokyo

Ymkje Clevering is één van de roeiers die deze zomer namens Gyas uitkomt op de Olympische Spelen. Toen ze in 2013 ging studeren in Groningen, kwam ze voor het eerst in aanraking met het roeien. De combinatie tussen het roeien en een biertje drinken sprak haar erg aan en daarom besloot ze om lid te worden bij Gyas! 

In haar eerste jaar werd ze competitieroeiend lid. Met haar competitieploeg ging ze graag naar de borrels en startte ze de NOOC wedstrijden. Na een half jaar competitieroeien besloot ze om er een schepje bovenop te doen en meldde ze zich aan voor de talentenacht. Tijdens de ergo trainingen bleek algauw dat Ymkje hard kon trappen en goede ergo tijden neerzette. Ondanks dat ze wist dat ze goed presteerde op de ergometer, bleef ze het altijd spannend vinden of ze wel mocht starten in de boot. Toch beviel het talentenroeien haar zo goed dat ze na de zomer in 2015 besloot om mee te doen aan de selectie voor het wedstrijdroeien. Ze werd geselecteerd voor de EJD ’15 en heeft met hen vele wedstrijden gestart en mooie herinneringen gemaakt. Blikken op de Varisty benoemt Ymkje als één van haar leukste Gyas blikken.

Nu, 8 jaar later, is ze zich samen met haar drie andere ploeggenoten aan het voorbereiden op de Olympische Spelen in Tokyo. Al 5 jaar lang trainen de dames toe naar dit toernooi. Door de komst van het coronavirus hebben ze zelfs een jaar extra gehad om te trainen, aangezien de Olympische Spelen een jaar werden uitgesteld. Ieder jaar is er een extra schepje bovenop gegooid wat het trainen betreft. Er wordt vooral getraind met z’n vieren in de boot, maar ook wel eens in tweetjes. Komende week is de laatste trainingssessie in Italië, voordat de dames vertrekken naar Tokyo. De kans op een gouden medaille is erg groot en Ymkje zegt zelf dat ze niet voor minder dan goud gaat. Een hele mooie ambitie, die hopelijk werkelijkheid gaat worden. Na de Olympische Spelen is ze van plan om haar studie Gezondheidswetenschappen af te ronden en het roeien even op een iets lager pitje te zetten. Stoppen? Daar moet ze echter nog niet aan denken.

Eerstejaars Lichte Heren

Hoe bevalt het achten na die lange skiffperiode?
Het is heerlijk om weer met z’n allen in de acht te zitten, al was het aan het begin wel wennen. We hebben natuurlijk best een aantal maanden geskifft, dus het was nogal een overstap naar boordroeien. Vooral in het samen roeien viel nog meer te leren dan we hadden gedacht. Gelukkig loopt de boot na een paar maanden nu wel lekker. En de skiff hebben de meesten van ons, op Tijn na tot zijn spijt, afgezworen.

Hoe is jullie ploegdynamiek?
We zijn een behoorlijk hechte groep geworden afgelopen maanden. We eten meerdere keren per week samen en het is altijd feest in de kleedkamers na het douchen. Wel leuk om te zien dat je zo hecht kan worden met zo’n diverse groep mensen. Je kiest elkaar niet uit en toch klikt het met elkaar.

Wat is jullie grootste ergernis op het water?
Pleziervaart die de vaarregels niet kennen.

Hebben jullie al een beetje zin in uittraining?
Ja we kijken er allemaal wel naar uit. De plannen voor ons eerste weekend en week uittraining worden al gemaakt. Bovendien gaat de uittraining door zoals ‘normaal’, dus dat wordt een knalfeest. Maar eerst zijn we nog hard aan het werk voor de SLEOS en de NSRF, de eerste en laatste wedstrijden van het seizoen.

Wat is jullie leukste moment tot nu toe?
Dat moet wel het trainingskamp op de WAB zijn. Dit was echt een fantastisch weekend. Het weer zat mee en de trainingen liepen lekker. Bovendien was het leuk om ons eens te meten aan andere ploegen. Al met al een mooi weekend om op terug te kijken.

Hoe zouden jullie wedstrijdroeien uitleggen aan externen?
Bij wedstrijdroeien, met name met eerstejaars wedstrijdroeien, heb je de kans om te proeven aan topsport en met genoeg doorzettingsvermogen en talent in een korte tijd door te stromen naar de top. Met een groep enthousiaste, gemotiveerde sporters ga je de strijd aan om in de top te komen van Nederland.

Trainingskamp WAB

Het weekend begon op de vrijdag, toen we met de eerste ploegen op de WAB arriveerden aan het einde van de dag. De boten werden aangeriggerd en de eerste halen werden gemaakt. Althans, halen is misschien wat overdreven uitgedrukt. Rutger wist namelijk in zijn eerste haal in de skiff zijn paal te breken. Een nat pak, leuke foto’s en een aanvulling voor de whatsapp sticker collectie waren het gevolg. Na goed gelachen te hebben na de outing gingen we richting onze slaapplaatsen in Delft en Leiden, waarvoor we de zus van Robin en de jongens van Proteus erg dankbaar voor waren.

 
Na een korte nacht vol kapotte luchtbedden en een huisfeest bij de buren begaven we ons weer richting de WAB. Nu ook vergezeld met een flink aantal andere verenigingen en een genadeloze zon, zetten we het trainen gestaag door. Over de trainingen waren de coaches erg te spreken, maar over ons gedrag op de baan kregen we wel geregeld kritiek. “Jongens niet met die bal spelen” en “Wat zei ik nou, hup de schaduw in” kwamen vaker voorbij dan je lief is. Want ja beste lezers, de zon vreet nou eenmaal energie. En die energie hadden we nodig voor de spar van zondag, waar alle ploegen hun beste kant lieten zien en er alles aan deden om als eerste de finishlijn over te komen. Niet gewonnen, maar wel veel geleerd bij onze eerste semi-2k. Deze nemen we mee naar onze voorbereiding voor de laatste twee weekenden, waar we het tegen de rest van Nederland gaan opnemen op de SLEOS en de NSRF.